Exame

A historia que vou contar a continuación é completamente real e ningunha personaxe foi inventada:
Vivía en Sanxenxo unha rapaza non moi pequena nin moi maior, eu diría que entre 15 e 18 anos, chamada Raquel, era unha rapaza intrépida, aventureira e gustáballe moito facer expedicións polos arredores de Sanxenxo. Tiña unha cabeleira loira moi longa, ollos azuis moi claros e preciosos, coma se fosen dúas xemas moi delicadas. Un día normal, dunha semana normal, dun mes coma outro calquera, saíu a rapaza coma sempre dar unha das súas típicas camiñatas por os arredores da cidade. Cando sen ton ni son apareceulle da nada unha casa. Unha casa enorme, con tres ou catro torres, unhas árbores sen ningunha folla, a pesar de estar apuntiño de chegar o verán, e unha ventá con luz, só unha, nin dúas nin tres, só unha. nunha casa tan tan grande só unha ventá. Raquel quedouse alí ollando para a casa sen moverse, case sen respirar e inmóbil... por non mover non movía nin as palpebras, coma se estivese hipnotizada. Ó cabo de 30 minutos Raquel deu a volta e marchou, os pais estarían preocupados, porque xa era moi tarde.
Ó día seguinte Raquel, que non durmira nada pola noite pensando en porque, na casa aquela tan grande, unha soa luceciña, tiña que contarllo a alguén e díxollo a súa mellor amiga Laura. Esta díxolle que non dixera nada que esa misma noite irían ata alí e tamén lle dixo que lle preguntara a nai se sabía quen vivía naquela casa misteriosa. Raquel con moito disimulo díxollo a nai e esta dixo que esa casa eran duns ricos lugueses pero que xa morreran e que agora mesmo non vivía ninguén na casa. Esa mesma noite Raquel e Laura foron ata o mesmo lugar onde onte estivera Raquel e cando chegaron a mesma ventá seguía coa luceciña alí, só esa. Decidiron entrar e achegáronse a porta a cal abriuse antes que el ponderan subir polas escaleiras que había xusto diante. Achegáronse , empurrárona e entraron. Cando a porta, sen previo aviso, pechouse para non se volver abrir endexamais. Raquel e Laura nunca máis apareceron, as autoridades buscaronnas pola casa pero alí non había ninguén...

FIN

As exposicions esaban moi ben Había dende dardos ata unha consola na que podias xogar a un xogo de rock. Os compañeiros de bacharel explicaban ben os xogos e eran divertidos. O que mais me gustou foi un adicado a Shaila Arean Vázquez. Por que era o único que non trataba sobre poetas xa moi coñecidos e porque tiña poemas moi ben feitos(tamén porque lle ai que facer a pelota a familia). Tamen me gustou moito o de Gonzalo e Diego Rizo porque era entretido e bastante divertido. En fin foi unha hora de bo proveito, e aprendin bastante.

Relato pequeno e cutre

Iva co meu unicornio pola beirarrúa, cando de pronto atopeime 5 centimos, un galo poñendo ovos e un tractor mais pekeno ca o galo.Estubenme riindo ata que atopei a meu pai e cando llo contei comezamos a rir ambolos dous ata atopar a miña nai, contamosllo e non se riu. Ela deume 2 € e funlle comprar comida ó meu unicornio.

Comentarios do meu asqueroso comic

2º Avaliación

A segunda avacion foi moi curta, dende Xaneiro ata hoxe e houbo moitos festivos. A nivel persoal foi o mellor da miña vida porque paseino xenial pero o malo foi a nivel académico porque foi o outro extremo. Todo o malo que o podia facer, fixeno. Aparte desto que aca vos digo pois nada máis espero aprobar algunha máis esta avaliación e non volver caer no inferno de ter que repetir máis que nada porque xa me botan. TALOGO

Mordret
Sobriño de Artur nalguns casos e fillo noutras. Sua nai era Morgana, hermanastra do rey Artur.Comeza sendo un cabaleiro bo y valente pero, cando un ancian ermitaño lle revela no Bosque Extraño que nom e fillo do rey Lot senon que e fillo dun rey superior que, a noite que o engendrou. soñouno en forma de serpe que conducía á perdición ó reino. En adiante Mordret fará o mal por todos os lados. Recibe de Artur o encargo de coidar do seu reino e de súa raiña mentres él vai á guerra contra os romanos. Pero, Mordret traiciona ó rey, faise co poder e casase coa raiña. Artur volve e comeza outra guerra contra seu sobrino ( o fillo ilexítimo) matándoo na batalla final na "llanura de Salesbieres" ( en Irlanda). Artur queda mal ferido e retirase á "Isla de Avalón".

O COMIC(amago dil)

Weno o peimeiro saludarvos de novo. olas!!!! jeje.

Nesta entrada vou decir como elavoramos un comic Francisco, Adrián, Mónica máis eu.

O primeiro foi buscar en internet as persoaxes da nosa historia. Unha rapaza guapa, un heroe e un par de mutantes. Xa só por isto pinta ven o comic, ou non¿? Pois iso logo pegamos as persoaxes e vaia comic que nos quedou. mirádeo vos mesmos: